anne

opadła więc gdzieś obok anne i wyciągnął nogi przed siebie. oparł jedną rękę za sobą i westchnął głośno.
- cięężko. mam mnóstwo zaległości, a chcę się załapać na styczniową wymianę, więc muszę wszystko nadrabiać. a w szkole? - bo miał nadzieję, że była.

- nawet poszłam do szkoły - poinformowała go, układając głowę na jego kolanach. wyglądał na trochę padniętego, ale przynajmniej był w dobrym humorze, którego ona nie bardzo chciała psuć. - i przeżyłam w niej cały dzień, możesz być ze mnie dumny - mruknęła, po czym stwierdziła, że kolana bretha dzisiaj nie nadają się na poduszkę, więc usiadła po turecku i trochę się wierciła.

okej, więc obudziła się twarzą do pleców bretha i ziewnęła w jego lewą łopatkę, przeciągając się lekko. właściwie prawie nie rozmawiała z nim ani nic nie robiła od przedwczorajszego wieczoru, co trochę ją dobiło, bo ona chciała nadrobić wiele rzeczy w ich związku, tylko nie wiem jakich, bo nie chce mi się wymyślać.

a breth już od dawna nie spał, tak sądzę i tylko pisał smsy do znajomych. miał duże zaległości towarzyskie, dziś wybierał się ze znajomymi pić, kto wie, może nawet napisze do agnes? anne potem będzie gadać, że się napił i tak dalej, a wiedział, że agnes nie.

- śpisz? - zapytała trochę niepewnym tonem głosu, spacerując ludzikiem z palców po jego nagim, lekko umięśnionym ramieniu. podniosła się na łokieć i zagladnęła mu przez ramię, smyrając go włosami po policzku, w który to teraz musnęła go czule ustami, nieświadoma oczywiście teraz jego myśli.

przekręcił się nieco, by móc spojrzeć na twarz anne i uśmiechnąć się, jak gdyby nigdy nic. podrapał się po łopatce.
- nie, nie śpię - opuścił nogi na podłogę i podciągnął bokserki, by przejść teraz do szafy i wyciągnąć z niej koszulkę.

usiadła po turecku, owijając się w pościel, bo było naprawdę zimno, przynajmniej je się tak wydawało i odgarnęła o dziwio nie poczochrane włosy na plecy, bo nie lubiła, jak zalegały jej na twarzy.
- co tam, kotek? wczoraj prawie w ogóle się niw dzieliśmy - stwierdziła, opierając się plecami o ścianę, która była zizizizimna.

/może mieszkali w iglo ze stadem lodowych pingwinów? osobiście wolę kurczaka z rożna

miałaś na nią wziąć minę. breth uśmiechnął się do wyświetlacza swojej komórki, bo pisała agnes, a to było zdecydowanie miłe uczucie. dzisiejszy wieczór zapowiedział się świetnie.
- co? hm, mam teraz dużo nauki i tak dalej. a wieczorem wychodzę na spotkanie ze znajomymi - naszaklasafrroks, heee.

hej, trochę zrobiło jej się przykro, że wychodzi bez niej, bo to w końcu były andrzejki, ale nic na ten temat nie powiedziała, bo miała przeczucie, że pewnie by się pokłócili, a ona nie miała ochoty na kłótnie.
- aha - mruknęła więc tylko, mimo wszystko niezbyt wyrozumiałym głosem i jebła się w poduszkę.

breth trochę zesmutniał, przez to, że agnes nie mogła iść z nim, ale stwierdził, że przynajmniej nie będzie musiał kombinować jeśli chodzi o anne.
- idziesz ze mną? - zapytał i ziewnął szeroko. nie wyspał się. miał dużo męczących myśli w nocy i nie mógł zasnąć.

chuj z niego.
- jasne, breth - powiedziała, po czym wyczołgała się spod pościeli i podeszła do niego, żeby delikatnie wyjąć mu komórkę z ręki i odrzucić gdzieś w pościel, po czym ułozyła zizizizizizimne ręce na jego karku i przyciągnęła jego twarz do swojej, zeby pocałować go w usta, przytulając się przy tym do niego instynktownie.

- eeeeeeeej, to moja komórka! - obruszył się i przeszedł do łóżka by sięgnąć komórke i wykasować ze skrzynki nadawczej i odbiorczej wszystkie smsy. tak było najlepiej. podrapał się po karku - chodźmy do miasta, muszę kupić coś dla rodziców i tuluzy, potem nie bede chodził po sklepach.

- wiem przecież, że twoja - roześmiała się i kucnęła przy jednej z szuflad, by wyszukać w niej bieliznę, a potem zapuściła się w garderobie, żeby to wrócić z ubraniami jakimiś, po czym przebrała się i powiedziała, ze mogą już iść, bo ona dużo czasu nie potrzebowała na te ubieranki cacanki.

to poszliii.

no więc anne chyba przyszli z brethem, poprzebierali się super seksownie i poszli na andrzejki, których nie obchodzi się we francji chyba, ale chuj z tym.

siedziała w fotelu, niby że oglądając tv, ale tak naprawdę to po prostu miała jedynie wzrok wbity w ekran telewizora, na którym jakiś facet przebrany za babkę wywijał spódniczką, tańcząc kankana. myslała o niej i o brethu, o tym wczorajszym i generalnie to źle czuła sie z tym, że są ze sobą kilka dni, które można liczyć na palcach, a już się pokłócili.

a breth siedział w kuchni i czytał gazetę. jeśli nadal nie będą się do siebie odzywać, po prostu się spakuje i wróci do domu, miał dość tego, że ona ciągle ma o coś pretensje i tak dalej. jadł kanapkę.

weszła do kuchni, aby zrobić sobie herbatę i nastawiła wodę do zagotowania w czajniku. było jej przykro, że breth nie zauważa jej potrzeb i w ogóle, ale nie chciała przecież się z nim dalej kłócić. nie zrobiła jednak nic w tym kierunku, tylko wyciągnęła jeden kubek z szafki, po czym oparła się tyłkiem o blat, wbijając w niego wzrok. a raczej w jego plecy.

breth udawał, że w ogóle jej nie słyszy, pogwizdywał tylko sobie w rytm beatlesów, którzy rozbrzmiewali z radia, stojącego na parapecie. machał nawet stopą i lustrował uważnie gazetę.

- nie bądź na mnie zły - powiedziała cicho i nieśmiało przy tym, zalewając sobie wodę na herbatę. siadła gdzieś naprzeciw niego, mieszając łyżeczką w herbacie, bo trochę bała się na niego spojrzeć, jakoś nie miała ochoty w jego oczach zobaczyć tego, co pewnie by zobaczyła, gdyby spojrzała.

- bo? - zapyytał i odłożył gazetę na stół, by teraz odwrócić się w stronę anne - no słucham, dlaczego miałbym nie być zły? jestem zły i nie zamierzam tego ukrywać, to nie w moim stylu, wybacz, ale powinnaś wiedzieć, skoro mnie znasz.

spojrzała na niego trochę przestraszona, bo nie spodziewała się, że tak na nią naskoczy, przecież w gruncie rzeczy anne niczego złego nie zrobiła.
- i co mam teraz powiedzieć? przeprosić cię za to, że nie dałam ci się dotykać przy twoich znajomych? - uniosła obie brwi w górę i nerwowo wsunęła kilka nieposłusznych kosmyków włosów za ucho.

/tak xd

tak, xd
breth spojrzał na nią obojętnie, bo hej w tym momencie miał to wszystko w dupie. kiedy mieszkał w hiszpanii nie miewał takich problemów, zaczął się nawet zastanawiać, czy on ją jeszcze w ogóle kocha.
- jak chcesz anne - odpowiedział i wzruszywszy ramionami przeszedł do sypialni.