olivia

-powinnaś iść do lekarza, potem do apteki, potem do łóżka i nie wychodzić z niego-on co prawda, nigdy tak nie robił, ale wiedział, że trzeba i miał nadzieję, że go posłucha-nie jestem w sumie głodny, chodź-pociągnął ją do salonu.

jeje oni też.

olivia więc posłusznie poszła za loicem. w międzyczasie, czyli gdzieś po drodze, musiała przytrzymać się ściany żeby przypadkiem nie upaść, ale nołłoriz, dotarła i teraz z ulgą opadła na kanapie, wyciągając przed siebie nogi.
- niedługo święta, powinnam pójść kupić prezenty, a nie mam na nic energii - poskarżyła się loicowi.

wpakował ją po korduę i sprawdził gorączkę, chociaż szybko zrezygnował, bo tak naprawdę nie znał się na tym kompletnie-może zadzwonię po lekarza?-przypatrywał się jej, marszcząc czoło. no i masz, jak się zamartwia&troszczy.

olivia zaśmiała się, w sumie nigdy nią się jakoś szczególnie nikt nie przejmował. poprawiła tylko włosy i pociągnęła loica pod kołderkę, bo bez niego, nie było jej tak ciepło. wsunęła nawet dłoń pod jego koszulkę i drapała miło po brzusiu :c.
- nieee, nie lubię lekarzy - odpowiedziała w koncu.

-to po pana doktora?-zaśmiał się ze swojego, tak wiemy wszyscy żałosnego:<, żarciku-bo co, jeśli to coś gorszego od przeziębienia? grypa chociażby-pogłaskał ją po włosach, a potem po poliku. siła perswazji, czy coś.

- bądź moim panem doktorem, loic - olivia pociągnęła go za sznureczek bluzy, choć moim zdaniem, to zabrzmiało conajmniej perwersyjnie. podniosła się nawet na łokieć, by ugryźć loica w nos i zachichotać z tego.

zaśmiał się też, ale bardziej męsko niż oliwia-okej, jasne-pocałował ją więc, długo, namiętnie i cała reszta, głaszcząc, dziwne słowo swoją drogą, szyję oliwii, którą lubił bardzo, nie wiem czemu.

olivia natomiast, splotła dłonie na karku loica, uprzednio go trochę do siebie przyciągając, tak, że teraz trochę ją przygniatał, ale to chyba nie było coś, czym długo zawracałaby sobie głowę, bo poluźniła swój uścisk i rozpięła górny guziczek jego koszuli, oui.

wsparł się na ramionach, żeby jej nie zgnieść i nie zabić. nawet się zdziwił, że jest chora, i chce go przelecieć, ale niespecjalnie się tym przejął, nie żeby sam nie chciał. całował aktualnie jej szyję.

olivia w sumie sama sobie się dziwiła, bo było jej słabo i generalnie nie czuła się najlepiej, ale potrzebowała seksu, tak sądzę i nie tak po prostu; chodziło w tym wszystkim właśnie o loica, prawie romantycznie się zrobiło. bo tymczasem olivia rozpięła pozostałe guziczki jego koszuli i teraz zsunęła ją z jego ramion.

ochno, a on nie miał o tym pojęcia. ale załóżmy, że przypuszczał, skoro tak często chodził dumny z siebie. chociaż miał w swoim szwedzkim móżdżku małą myśl, że może oliwia uprawia seks z każdym francuzem, który nie jest jej uczniem. ale mocno wierzył w swoją zajebistość, wkładając jej dłoń pod koszulkę.

oja, ale miał o niej zdanie. gdyby tylko olivia wiedziała pewnie poszła by skoczyć z wieży, a potem w kawałkach zawieźliby ją do stanów, bo wolała być pochowana tam. no nic, teraz jednak bardziej była zajęta obcałowywaniem loicowej klatki piersiowej i tak wyszło, że zabrała się za jego pasek, co było strasznie trudne, jak się okazało.

to tylko taka mała myśl, niepewnego uczuć oliwii loica. nie dał sobie rozpiąć paska, znaczy da, ale zaraz. najpierw pocałował ją w brzuch, i wyżej i wyżej, podciągając jednocześnie koszulkę. zdjął ją i trafiło na usta, w sensie teraz akurat całował.

olivia więc grzecznie czekała i odwzajemniała pocałunek loica, w sumie myślę, że uczuciowa i niesamowicie się w to angażowała, bo hej, dawno jej aż tak na nikim nie zależało, tak sadze.

no to dobrze, wkręcimy w to jakoś loika. w każdym razie, pomógł jej w końcu z paskiem, nadal ją całując to tu, to tam, co w przyblizeniu znaczy szyję, obojczyki, usta i okolice.

więc olivia w końcu mogła zająć się rozporkiem, co w tym momencie pochłaniało całą jej uwagę i łaaał, udało jej się, razem z guziczkiem i teraz mogła zsunąć jego jeansy, ale tylko trochę, bo dalej nie dosięgała.

pomógł jej więc. rozpiął jej potem stanik, nie miał z tym jakichś większych problemów. zdjął go, nadal ją całując, bo akurat to mu się spodobało i tak dalej.

olivii jakoś szczególnie to nie przeszkadzało, wplatając dłonie w loicowe włosy, rozkoszowała się jego zapachem, bliskością i dotykiem przyjemnych dłoni. miała na sobie jeszcze jakieś szorty, sądzę.

zaczynając od obojczyków, przejechał, znaczy wiesz o co mi chodzi, przegłaskał;d, przez całe ciało oliwii, docierając do guzika szortów, które rozpiął, a potem zdjął.

więc olivia już nie widziała żadnych przeszkód co do tego, by pozbawić loica bokserek. zsunęła je jednak, bo musiałaby być conajmniej inspektorem gadżetem [dalej, dalej ręce gadżeta<3] żeby mogła zdjąć do konca, więc teraz czekaua.

albo makgajwerem. może on był, ponieważ zdjął jej kolorowe majteczky, śmieszne słowo w ogóle, całując ją w tym samym czasie w usta, a potem wszet, bo nikt nie lubi słowa wszedł łącznie ze mną.

wspacerował ;d wtedy to nawet sandrę dobrze wspominam, jak tak sobie myślę. no nic, olivia, napisałam sasha, oplotła nogami loicowe biodra i jęknęła głośno, ale nie tak, żeby go ogłuszyć. miała zdecydowanie przyspieszony oddech i powoo-oli dochodziła.

a źle wspominasz sandrę;d?
on się wczuł, bo to loikson, było mu, i jej na pewno też tak czuł, zajebiście. po wszystkim opadł zmęczony obok, płytko oddychając.

zależy w jakim okresie, xd dobrze było do lipca, a potem sie wszystko rozpierdolio
a olivia z przymknętymi oczami i dlonią na klatce piersiowej loica, starała się wyrównać oddech, bo teraz byl zdecydowanie szalony.