APARTAMENT TALEN & TOBIASA

no to przyszli, jasper z talen, czy talen z jasperem, jak tam sobie chcecie. nie ściągał butów, bo miał miłe dunki. no to może nie oznaczało, że są czyste, ale przecież obsługa posprząta.

w przeciwieństwie do niego, talen pozbyła się zarówno swoich botków jak i skórzanej kurtki, którą rzuciła gdzieś na podłogę. - potrzebujesz czegoś, żaspi? - spytała z troską, podchodząc do niego i opierając czoło o jego tors.

- ciebie - zaśmiał się ze swojego niesłychanie inteligentnego żartu i objął talen w talii - jest tobi? - musiał się upewnić, z bratem talen bardzo się lubili i tak dalej, ale tamten pewnie by się nie ucieszył, gdyby zobaczył, że jasper na przykład ją obmacuje....chociażby.

- na pewno? - zaśmiała się również, co znaczyło tylko jedno. tak, ona była przekonana, ba, nawet pewna, że to po prostu zwykły żart najaranego jaspera. zarzuciła mu ręce na szyję, drapiąc zawzięcie jego kark. - tobiii poszedł, wyszedł, nie przyszedł.

- to świetnieee, więc mamy du-użo czasu - stwierdził i obejmując mocno talą w talii, rzucił się z nią na mięciutki, biały i puchaty dywan, tak, że wylądowała na nim, rzecz jasna. zsunął dyskretnie swoje dunki i dmuchnął w jej grzywkę. chciał jej powiedzieć, że wywalili go z drużyny, ale wolał nie psuć nastroju. poszeł w piździec potem.